WOENSDAG-DO-VR-ZA-ZO

WOENSDAG:
Mijn eerder geschreven verslag is weer verdwenen.
Nog een keer!!
Vandaag is het naaien afgerond van de 50 lasso's.
De kinderen heb ik gevraagd om hum kapotte kleren af te geven bij mom Caroline. Ik ben benieuwd of er reactie op komt want ik heb een heleboel kapotte kleding aan de waslijn zien hangen.
De kleding die wordt genaaid door de plaatselijke naaisters zijn niet altijd gelokt ivm kosten van een lockmachine.
Dit heeft als gevolg dat de kleren van binnen rafelen of snel uitscheuren.

Smiddags ben ik naar de jongens geweest die mij het vlechten van de armbandjes leren. Mijn huiswerk vonden zij goed afgewerkt.
Voor de workshop hebben zij weer een paar lege blikjes drinken gekregen waarvan zij kralenbakjes maken voor in hun winkeltje van 2 bij 2 meter.
De dag verder rustig laten verlopen.

DONDERDAG:
Vandaag heb ik smiddags gewerkt ivm het afscheid van de twee overgebleven Engelse vrijwilligers Kealy and Adam.
Nasir kwam me , net zoals ieder ander keer, ophalen thuis.
We staan onder de boom bij zijn motor wat te kletsen terwijl er een aap van het dak in deze boom springt.
Terwijl we nog wat staan te kletsen vraagt Nasir wat ik allemaal op mijn arm heb. Ik kijk en zie allemaal kleine spettertjes bloed.
Mijn reactie is dat de aap loops zou kunnen zijn.
Maar toen ik naar boven in de boom keek zag ik de twee groene paaseieren. Dus dat kon het niet zijn.
Maar zijn hele staart was over de lengte helemaal kapot en dit was hij aan het schoon likken. De bloedvlekken zaten overal ook op mijn rug mijn benen en voeten. Ik had meer medelijden met het beest dan ik vies was van zijn bloed.

Smiddags in CH de zaal versierd met ballonnen en verdere voorbereidingen getroffen voor het afscheidsfeest.
De tafel werd mooi versierd door de kok Salim met kostenpost materialen.
Om vijf uur kwamen de kinderen terug van school en het was mooi om e verassende gezichten te zien van de kinders als reactie op de gezellige zaal.
Nasir was ook uitgenodigd. Hij wordt regelmatig ingezet om levensmiddelen op te halen bij de winkel om ze dan met de Bodaboda naar CH te brengen.
En er past heel beel op zo'n Bodaboda.
Ik heb al herleven variaties gezien van ladingen. Zelfs een Bodaboda achter op de Bodaboda. Dit is echt een land waar alles kan en mag, heb ik soms de indruk.
Eerst werd er gegeten en daarna mochten de kinderen het snoep eten en er was voor iedereen een flesje drinken. Lux voor hun!
De snoep werd niet gegeten zoals in ons kikkerlandje tijdens een kinderfeestje.
Er werd gebunkerd en verstopt in hun broek- en rokzakken.
Met als gevolg dat het snoepfeest snel over was.
Daarna werden er door Kealy en Adam nog enkele spelletjes gedaan met de kinderen en ze hadden dikke pret.
Als afscheid had ik voor de twee ieder twee flesjes Tusker om de nacht goed door te komen.
Het was een gok of zij hiervan hielden.
Het kado werd erg op prijs gesteld.
Afscheid nemen is nooit leuk en ook deze keer niet. Zoals vaak hoop je elkaar nog een keer terug te zien.

Deze keer in het donker terug naar huis. Ik vind het helemaal niks met deze slechte wegen zonder verlichting.
Maar hiervoor wilde ik graag een uitzondering maken.

Ik vergeet te vermelden dat de kok Salim vandaag ook zijn laatste dag had voor zijn vakantie van een maand.
Dus moest ik onverwachts van iemand meer afscheid nemen.
Dit wil zeggen dat er vanaf volgende week de volgende bezetting is ;
- de kokin Salima
- house mom Caroline
- de manager Festes
- 1 vrijwilliger ( ik zei de gek)

Dat zijn drie personen minder.
Ik moet mijn grenzen bewaken dat ik mijn taken aanpas aan mijn mogelijkheden! We zullen zien volgende week.

VRIJDAG:
Vandaag ga ik weer bij Mary op bezoek. Haar heb ik Boj Carol leren kennen.
Ik gong er Nasr toe met de verwachting lekker rustig te kunnen kletsen onder de ventilator.
Maar dat was niet het geval.
Er werd een watervoorziening aangelegd op haar grondstuk en dat verliep als volgt.
Met een machine die ontzettend veel lawaai maakt en op diesel wordt aangedreven ( stinkt dus) wordt er een gat in de grond geboord van ongeveer 30 cm doorsnede.
De diepte van het gat is afhankelijk van het waterpeil. Bij haar ligt dat peil op 75 mtr. Mocht deze diepte zijn bereikt! Dan wordt er op het diepste punt een pomp geplaatst. Deze pomp pomt het water naar een groot vat vanwaar het verdeeld wordt door leidingen naar de betreffende ruimtes.
Mary maakt ook een aansluiting aan de voorkant van haar huis en gaat op deze manier zelf water verkopen om hiermee een gedeelte van haar vaste lasten te kunnen betalen van haar huis.
Voorheen was zij degene die ester moest gaan kopen in gele tanks van ongeveer 20 liter ( denk ik). Met een huishouden van ik weet niet hoeveel, maar er liepen nogal wat bewoners rond van jong tot oud, is dat flink sjouwen geblazen.
Tijdens mijn bezoek bij haar ging voor de tweede keer de machine kapot.
Dit wil zeggen dat er kans is dat het hele waterproject niet kan worden afgemaakt voor Mary haar vertrek naar Duitsland over twee weken. Hierdoor moet het gat provisorisch worden dicht gemaakt en kan/mag er over 8 maanden pas weer worden verder gewerkt wanneer Mary weer terug is in Mombasa. Vervelend voor haar.
Er was heerlijk gekookt en we hebben gezellig zitten kletsen in Duits en Engels .
Een paar vragen heb ik haar kunnen stellen in het Duits en dan is Duits voor mij toch gemakkelijker om de antwoorden te kunnen verstaan.
Na een interessante middag weer terug naar mijn kamertje eten en wassen, prutsen en slapen.

ZATERDAG:
Zin om alleen erop uit te gaan. Niet bang zijn maar allert blijven.
Te voet Nasr het centrum gelopen, vandaar de Matatu genomen en naar Mtwapa. Mijn doel is om de beads shop te vinden en naar Coba Cobana naar het strand. Zie foto.
Alles is veilig verlopen en aan het strand genoten van het geweldig mooie zicht met mangroven.
Op het moment dat ik aan kwam begon het net vloed te worden en ik was getuige van de natuurverandering.
Tijdens het wandelen aan de vloedlijn mocht ik getuige zijn van het slachten van verse vis. De jongens waren net aangekomen met hun vangst toen het vloed was. Trots lieten zij hun vangst zien en daarna werd de vis direct verkocht aan het restaurant van Coba Cobana. Verser kan het niet.
Zij hebben ook een goede viskaart.
Maar ik ben wat het eten betreft heel erg voorzichtig en tot nu toe heb ik er baat bij gehad. Geen sch...terij.