Zaterdag, 13 februari 2016
Blijf op de hoogte en volg Anjo
14 Februari 2016 | Kenia, Mombassa
Om 6.00 uur wordt ik wakker en zie mijn manneke naast mij op de tegels op de grond liggen met zijn benen onder mijn bed. Hij slaapt rust dus zal het wel goed voor hem zijn. Een half uurtje later wordt hij wakker en kruipt lekker onder mijn muskito-net en komt rustig nog een half uurtje naast mij liggen. Genieten.......
Chrispin heeft nog zaken buitenshuis te regelen en ondertussen ontbijten Papa en ik samen en wachten daarna op Chrispin om naar de zee te gaan.
Papa speelt weer "Pizza bakken" op mijn laptop. Wanneer ik ga douchen betrap ik hem erop dat hij stiekum in mijn koffers aan het snuffelen is. Ik schiet uit mjn slof omdat ik hem hiervoor eerder ook al heb gewaaschuwd. Ik zeg hem uit mijn kamer te moeten gaan en wanneer ik mezelf in de badkamer aankleed staat hij weer , met een uitdagende blik in zijn ogen, in. Mijn slaapkamer. Hij moet van mij in de woonkamer oo de bank gaan zitten tot we naar de zee vertrekken.
Mijn manneke trekt een pruillip en blijft boos kijken. Wanneer we naar de zee vertrekken verstopt hij zich en gaat huilen. Ik vraag hem wat er aan de hand is en ik krijg geen antwoord. Hij ontwijkt mij.
Chris vraagt Papa ook wat er aan de hand is en ook hem ontwijkt hij. We moeten Papa beiden aan een hand meetrekken en hij blijft huilen.
Onderweg wordt hij rustiger ennwe kunnen ons dagprogramma opppakken met een goed gehumeurd mannetje.
We gaan nog even bij zijn moeder langs om zijn badkleren en schoenen op te halen. Moeder geven we aan dat we Papa tussen 17.00- 18.00 uur terug zullen brenegen zoals is afgesproken met Papa.
Op het strand geef ik David een tablet waar hij ontzettend blij mee is. Ik vertel hem dat hij deze goed kan gebruiken om beter zaken te kunnen doen en dat hij dan zijn handeltje beter kan drijven en daardoor zijn kinderen weer goed kan voeden.
Hij is blij als een klein kind wanneer ik hem deze toegevoegde informatie geef.
Zoals ieder strandbezoek oast hij op onze spulletjes op wanneer we in het water gaan. We genieten met zijn drieen van de waterpret.
Wanneer ik merk dat de zon begint te pikken ga ik snel uit het water gevolgd door Chrispin en Papa.
Chrispin heeft nog zaken buitenshuis te regelen en ondertussen ontbijten Papa en ik samen en wachten daarna op Chrispin om naar de zee te gaan.
Papa speelt weer "Pizza bakken" op mijn laptop. Wanneer ik ga douchen betrap ik hem erop dat hij stiekum in mijn koffers aan het snuffelen is. Ik schiet uit mjn slof omdat ik hem hiervoor eerder ook al heb gewaaschuwd. Ik zeg hem uit mijn kamer te moeten gaan en wanneer ik mezelf in de badkamer aankleed staat hij weer , met een uitdagende blik in zijn ogen, in. Mijn slaapkamer. Hij moet van mij in de woonkamer oo de bank gaan zitten tot we naar de zee vertrekken.
Mijn manneke trekt een pruillip en blijft boos kijken. Wanneer we naar de zee vertrekken verstopt hij zich en gaat huilen. Ik vraag hem wat er aan de hand is en ik krijg geen antwoord. Hij ontwijkt mij.
Chris vraagt Papa ook wat er aan de hand is en ook hem ontwijkt hij. We moeten Papa beiden aan een hand meetrekken en hij blijft huilen.
Onderweg wordt hij rustiger ennwe kunnen ons dagprogramma opppakken met een goed gehumeurd mannetje.
We gaan nog even bij zijn moeder langs om zijn badkleren en schoenen op te halen. Moeder geven we aan dat we Papa tussen 17.00- 18.00 uur terug zullen brenegen zoals is afgesproken met Papa.
Op het strand geef ik David een tablet waar hij ontzettend blij mee is. Ik vertel hem dat hij deze goed kan gebruiken om beter zaken te kunnen doen en dat hij dan zijn handeltje beter kan drijven en daardoor zijn kinderen weer goed kan voeden.
Hij is blij als een klein kind wanneer ik hem deze toegevoegde informatie geef.
Zoals ieder strandbezoek oast hij op onze spulletjes op wanneer we in het water gaan. We genieten met zijn drieen van de waterpret.
Wanneer ik merk dat de zon begint te pikken ga ik snel uit het water gevolgd door Chrispin en Papa.
-
14 Februari 2016 - 18:25
Loes Goderie:
Lieve Anjo,
Omdat ik me regelmatig afvraag hoe het met jou zou zijn, vind ik het zo fijn dat je al die verslagen schrijft. Dus ga hier alsjeblieft mee door. Ik zie je daar zittenbloggen, 's avonds in je kamertje met licht vanuit een bulbje onder de klamboe.
Meid, wat word je heen en weer gegooid met alle emoties. Wat jij nu doet, zou ik ( denk ik) niet kunnen. Chapeau en hou vol.
Erg geruststellend dat Boj nu in Spanje is, en laten we er maar vanuit gaan dat alles weer goedkomt.
Liefs vanuit Asten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
