Stukje zondag nog
Blijf op de hoogte en volg Anjo
28 Januari 2014 | Kenia, Mto Panga
HHEELLUUUPPPP ik schrijf dit verslag nu voor de derde keer!!!
De laatste keer is mijn iPhone te heet geworden en het verslag is weer weg.
En dat was zeker geen kort verslag. Daar bij komt dat de woorden en hoofdletters heel anders worden geschreven als wat ik schrijf.
Dit verklaard nogmaals de schrijffouten.
GGRRRR..........
ZONDAG:
Hierover wil ik nog een mooi stukje toevoegen.
Nadat ik mijn dagboek voor die dag had afgesloten gebeuren er nog iets leuks.
Ik zat buiten met mijn nieuwe krukje en matje hieronder en een kind wat om me heen aan het drentelen was.
Binnen palate ik de tekenspullen en nodigde het meisje uit om te tekenen en ze nam dit graag aan. Zij vroeg wel of zij de stiften mee naar huis mocht nemen. Meenemen niet maar wel een volgend keer terug komen wanneer ze wil stiften/kleuren. Later bleek dat dit meisje hun huisvuil op 'ons' grondstuk gooit, waarschijnlijk in opdracht van haar ouders.
Op het einde waren er 12 kinderen die aan het kleuren waren en me ondertussen ' teacher' noemde.
Ook kreeg ik de tekeningen toen ze hier mee klaar waren. Erg grappig terwijl ik helemaal niet had gevraagd om deze afwikkeling.
Daarna zijn we over gegaan op de balonnen.
Om de actie met zo min mogelijk problemen te laten slagen, nam ik plaats in de keukendeur zodat de materialen achter me neer gelegd konden worden. De kinderen Zijn namelijk net Kleine aapjes die of alles in Zijn Handen willen pakken of mee willen nemen.
Ondertussen had ik goed in de gaten dat de kinderen duidelijke grenzen moeten hebben en dat ik consequent moet blijven.
Ik vind dat zij meer grensoverschrijdend gedrag vertonen dan de kinderen waar ik tot nu toe in Nederland mee heb gewerkt, en dat zijn er toch enkelen!
Na het balonspektakel heb ik gedag gezegd en de keukendeur moeten sluiten. Er kwamen ondertussen nog meer kinderen bij net als moeten op iets zoets afkomen.
S-avonds heb ik me weer op tijd terug getrokken in mijn cabine! ( bed met miskito-net)
Het geeft mij een rustig gevoel zodat ik de gebeurtenissen van die dag kan verwerken. Dit heb ik echt nodig want er gebeurd toch heel wat met je.
Mijn 'cabine' is ook een rustig plekje ivm de Miskito's die vanaf 18.30 uur, zonsondergang, overal om me heen zoemen. Vooral mijn voeten en onderbenen vinden die bees ten een geslaagde prikpkek ondanks inspuitacties.
Trustu
De laatste keer is mijn iPhone te heet geworden en het verslag is weer weg.
En dat was zeker geen kort verslag. Daar bij komt dat de woorden en hoofdletters heel anders worden geschreven als wat ik schrijf.
Dit verklaard nogmaals de schrijffouten.
GGRRRR..........
ZONDAG:
Hierover wil ik nog een mooi stukje toevoegen.
Nadat ik mijn dagboek voor die dag had afgesloten gebeuren er nog iets leuks.
Ik zat buiten met mijn nieuwe krukje en matje hieronder en een kind wat om me heen aan het drentelen was.
Binnen palate ik de tekenspullen en nodigde het meisje uit om te tekenen en ze nam dit graag aan. Zij vroeg wel of zij de stiften mee naar huis mocht nemen. Meenemen niet maar wel een volgend keer terug komen wanneer ze wil stiften/kleuren. Later bleek dat dit meisje hun huisvuil op 'ons' grondstuk gooit, waarschijnlijk in opdracht van haar ouders.
Op het einde waren er 12 kinderen die aan het kleuren waren en me ondertussen ' teacher' noemde.
Ook kreeg ik de tekeningen toen ze hier mee klaar waren. Erg grappig terwijl ik helemaal niet had gevraagd om deze afwikkeling.
Daarna zijn we over gegaan op de balonnen.
Om de actie met zo min mogelijk problemen te laten slagen, nam ik plaats in de keukendeur zodat de materialen achter me neer gelegd konden worden. De kinderen Zijn namelijk net Kleine aapjes die of alles in Zijn Handen willen pakken of mee willen nemen.
Ondertussen had ik goed in de gaten dat de kinderen duidelijke grenzen moeten hebben en dat ik consequent moet blijven.
Ik vind dat zij meer grensoverschrijdend gedrag vertonen dan de kinderen waar ik tot nu toe in Nederland mee heb gewerkt, en dat zijn er toch enkelen!
Na het balonspektakel heb ik gedag gezegd en de keukendeur moeten sluiten. Er kwamen ondertussen nog meer kinderen bij net als moeten op iets zoets afkomen.
S-avonds heb ik me weer op tijd terug getrokken in mijn cabine! ( bed met miskito-net)
Het geeft mij een rustig gevoel zodat ik de gebeurtenissen van die dag kan verwerken. Dit heb ik echt nodig want er gebeurd toch heel wat met je.
Mijn 'cabine' is ook een rustig plekje ivm de Miskito's die vanaf 18.30 uur, zonsondergang, overal om me heen zoemen. Vooral mijn voeten en onderbenen vinden die bees ten een geslaagde prikpkek ondanks inspuitacties.
Trustu
-
28 Januari 2014 - 10:12
Anke:
hoe gezellig Anjo, allemaal die kindjes. En jij staat als Akela op wacht! hahaha! leuk.
-
29 Januari 2014 - 13:09
Hermien Aldenzee:
Hallo Anjo, leuk om met je mee te reizen in Kenia.
Hoe is nu de temperatuur daar? Nog steeds zo warm en stoffig. Kunnen je longen het allemaal aan ?
Anjo geniet van alles en vooral van de kinderen.....groetjes. Hermien -
30 Januari 2014 - 07:09
Ingrid:
En wij maar mopperen op de kindjes bij ons....
Wel erg leuk dat ze allemaal naar jou toekomen, maar ja dat heb jij nou eenmaal over je he? enne... de ballonnen natuurlijk! Pas maar op anders heb je straks niets meer.
Xx Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
