Dinsdag, 23 februari 2016

Heel vroeg al wakker en niet goed meer kunnen slapen. Geen probleem hoor. Opstaan en een lekerre rustige dag gepland tot 16.00 uur.

Heerlijk voor ,ezelf bezig geweest met haken, haken en haken van.... Ja goed geraden, afvalplastic van boodschaptassen.

Buiten zijn er tuinmannen aan het werken die net vrouwen zijn. De hele tijd aan het kakelen en lachen met elkaar. Ik kan er uiteraard geen woord van vertaan.

Ventilator op me gericht en zoals iedere dag de telefoon in de buurt om berichtjes van het thuisfront op te kunnen vangen. Reageren op deze berichten lukt maar zelden vanuit thuis. Iedere keer het berichtje weer opnieuw proberen te versturen maar weinig succes. Soms een paar seconden een internetverbinding en net genoeg om twee berichtjes te kunnen verturen. Dit geeft soms een hulpeloos gevoel en ook dit gevoel moet ik loslaten omdat ik er niets aan kan vanderen dan proberen zo vaak mogelijk naar een plek te reizen waar ik wifi heb of mijn internet het doet.

Ondertussen valt de stroom uit en dan is het ,aar afwachten voor hoe lang. Hellup..... Als ik maar snel genoeg mijn telefoon kan opladen om berichten te kunnen blijven ontvangen.

Als lunch een heerlijke verse mango gegeten. Vanuit de woonkamer zie ik twee musjes op de gordijn roede in mijn slaapkamer zitten. Liefff.......

Later voel ik iets op mijn arm kruipen, uit reflex veeg ik het weg en zie ik een zielig salamandértje door de lucht vliegen en op de grond kwakken. Sorry beestje.

Om 16.00 uur komt Chrispin thuiis zoals afgesproken om me te begeleiden wanneer ik veel geld op zak heb. Het volgende max. Bedrag kan ik vandaag van mijn rekening halen bij een pin automaat.
Vervoer alles bij elkaar één uur ongeveer dezelfde tijd voor de terugrit.

De derde pinautomaat accepteerd mijnnederlandse pinkaart.
Het ritje wordt ook besteedt om even boodschappen te doen.

Onderweg lopend zie ik dat ik internet vrbinding heb en gebruik het moment om met Spanje te facetimen. Ik zie pa en ma ff in beeld en dat is erg fijn. Pa en ma zijn erg gespannen ivm de uitslag van de scan die zijn vandaag gaan krijgen.

Pa heeft als afleiding zijn koffers al gepakt ivm vertrek morgen naar Nederland.

Bij thuiskomst heeft Chrispin weer gekookt. Tussen het koken door werd er een verse kokosnoot open gekapt die ik aangereikt kreeg om te mogen drinken ( Madafu) en het vruchtvlees mocht eten. Verukkelijk.

Ivm de voorbereidingen van het eten was ik een beetje sceptisch omdat Chrispin de gedroogde visjes ging klaar maken die we vrijdag op Kongowea market hadden gekocht.

We hebben ugali gegeten, met sukumawiki ( groente lijkend op spinazie) met de vis Omena. De groente vond ik heerlijk en de vis was te eten alleen erg zout. Weer een nieuw gerecht uitgeprobeerd.

Na het eten natuurlijk weer verder gehaakt want er waren weer nieuwe boodschappentassen sie ik kon verknippen om verder te kunnen haken.

Net voor het naar bed gaan ontving ik het bericht dat er bij pa geen uitzaaiingen zijn van zijn kanker maar dat er wel nog iets niet goed is met zijn longen waardoor hij weinig conditie heeft en benauwd is. Maar...... hij mag gelukkig getransporteerd worden over de weg, niet per vlucht ivm lucht om de longen.
Mijn broers Mathij en Boj gaan met een luxe gehuurde auto morgenvroeg de rit starten die in zo'n kort mogelijke tijjd moet worden afgelegd. Toppie, broers.

Ik ga met een gerust gevoel slapen. Mijn keuze om tot het einde te blijven voelt steeds beter. Maar wat was het een geschommel van twijfels.........